Als sociale wezens hebben we voortdurend te maken met de keuzes en het gedrag van anderen, terwijl we tegelijkertijd een behoefte hebben aan autonomie en controle. Dat spanningsvlak fascineert me. Hoe blijven we trouw aan onze eigen doelen? Hoe beïnvloedt onze sociale omgeving ons gevoel van verantwoordelijkheid? En waarom willen we vaak alles zelf doen en hebben we moeite om hulp te vragen of te accepteren van anderen?
Ik denk graag na over hoe er meer ruimte gecreëerd kan worden voor sociaal gedrag door rekening te houden met de doelen en de autonomie van individuen.