Samenwerking is alomtegenwoordig, maar lastig in stand te houden. Individuen nemen vaak deel aan acties die bijdragen aan het succes en de welvaart van het collectief, ondanks dat dit persoonlijk kostbaar is in termen van tijd, moeite of geld. Collega's wisselen bijvoorbeeld waardevolle kennis uit, consumenten sorteren afval voor hergebruik en burgers zorgen voor door de staat gecontroleerde publieke goederen en diensten door hun belastingen te betalen. Omdat de voordelen van dergelijke coöperatieve acties collectief worden gedeeld, is er echter a) een prikkel om de bijdragen van anderen te exploiteren en b) de dreiging het slachtoffer te worden van dergelijke uitbuiting door anderen. Uitbuiting kan dus de samenwerking in gevaar brengen als er geen enkel mechanisme is om het in stand te houden. Mijn onderzoek heeft tot doel te begrijpen welke, wanneer en waarom mechanismen samenwerking in stand kunnen houden.
Om het gedrag van mensen te sturen, moet je eerst begrijpen wat hen drijft.